Door: Simone Wiewel – Eigenaar Retraites-Nederland.nl
Alweer bijna drie jaar geleden kwam het nummer ‘We Are The Sun’ tot mij. Ik weet het nog goed ik zat op mijn racefiets door Amsterdam te cruisen. Terwijl er vanuit mijn binnenste kern een zachte liefdevolle stem tot mij zong.
“We are the sun
Radiating bright and strong
I am the sun, I am the sun
Radiating bright and strong”
Het was geen liedje die ik op de radio had gehoord. Ik had geen idee waar het vandaan kwam of wat ik ermee moest. Het enige wat ik wist dat het fijn voelde. Al zingend fietste ik door de stad met een brede glimlach om mijn gezicht. Ik kon niks anders doen dan dit lied te zingen, steeds luider en harder. Door de weerstand heen, door de schaamte heen en door de angst heen.
Mijn keel is altijd een gevoelig gebied geweest van mijn lichaam, vaak voelde het alsof mijn keel op slot zat. Ik vond het spannend om mezelf te uiten en om mijn eigen waarheid te delen maar vooral spannend om te zingen in het openbaar. Zeker met de belemmerende overtuiging dat ik ‘niet kan zingen’.
Het is bijzonder om te zien hoe wij in het westen vaak schaamte en ongemak ervaren als we onze stem delen tijdens het zingen. Als je kijkt naar andere culturen waar zingen vaker een onderdeel is van diverse tradities en dat het niet gaat over de techniek of hoe zuiver je zingt. Het gaat voornamelijk over het plezier en de samenhorigheid die het brengt.
Dat brengt me terug bij mijn intentie van het delen van deze blog en het delen van mijn eerst geschreven nummer ‘We Are The Sun’. Ik hoop dat de boodschap je helpt herinneren dat we allemaal perfect geschapen zijn. Dat we allemaal een expressie zijn van Source. En dat de wereld wacht op jouw unieke licht.
With Love,
Simone Alyssa
Ps. via deze link deel ik graag het nummer met jullie.
https://www.vizee.live/Simone/
Mindfulness
